Een waar wespenweekend was het. Of je nu een haat- of liefdeverhouding hebt met de wesp, je kon er dit weekend niet omheen. Waren het niet de gestreepte prikbeesten, dan waren het wel de Vespa’s die vanuit Gelderland en wijde omtrek naar Camping De Heksenlaak in Zwiep waren komen zwermen.
De eerste kampeerders hadden maandag hun vleugels al uitgevouwen: Sharon en Niek met hun telgen. Donderdag breidde het volk zich uit met de komst van Herma en haar gezin. Mariska bleek een wespendans te kunnen uitvoeren. Vrijdag vlogen de andere wespen een voor een het veld op. Zelfs vanuit Noord Holland was een groep naar de Achterhoek gekomen. Alle variaties binnen de wespenfamilie vulden het terrein.
Opvallend was de aanwezigheid van jong bloed. De leeftijd van de kampeerders liep uiteen van 0 tot in de 80. De VCGE lijkt een verjonging door te maken en dat blijkt heel goed samen te gaan met de vertrouwde gezichten. De sfeer onder de vespisten was opperbest, geen stekeligheden of wanklanken vielen te bespeuren.
Een paar prikken werden uitgedeeld door de wespen, zelfs een Ape was zo brutaal om bij Fred in de nek te kruipen en een prik te plaatsen. Wel werden er rake klappen uitgedeeld om de vliegers uit te schakelen. Of dit bestraft werd door het uitschakelen van de trouwe Vespa van Herma, zullen we nooit zeker weten.
Vrijdag was de dag voor een natte rit. Weinig wespen, veel Vespa en verregende bereiders. Zaterdag een mooie rit met Twente Kanaal, Schipbeek, Berkel en IJssel. Een regionale, biologische lunch bij De Kribbe (Wilp). Voorgereden door Jacob slingerden we van Zwiep naar Deventer en via Zutphen weer terug naar de camping.
Zondag was het aan Niek om de regio te tonen en bereden we alle bochten tussen Lochem, Markelo, Harfsen en Laren. Een late, maar lekkere lunch bij Eetcafé De Zonnebloem (Klein Dochteren), maakte ons gereed voor de afsluiting van het kampeerweekend.
Bij regen en avondluchten vlogen de wespen terug in hun -voor ons- onvindbare woning. De vespisten kropen bij elkaar onder de partytent en rond de vuurkorf. Sterke verhalen, mooie anekdotes, grappen en ontmaskeringen gingen in het rond. Een heerlijk samenzijn dat kenmerkend mag zijn voor de saamhorigheid onder de Vespa mensen, waar ook vandaan en van welke generatie dan ook.
Tot slot een dikke pluim voor de gasten uit Noord Holland voor de kilometers die zij extra maakten om het kampeerweekend van de VCGE mee te maken. Een extra pluim voor Ria (Oma) voor haar kordate optreden op de camping en op de weg. En, niet te vergeten voor, onze eigen Ben en Hans, die er werk van hadden gemaakt om ook hun steentje bij te dragen aan de gezelligheid.
Hierbij aan alle leden en geïnteresseerden de oproep om volgend jaar weer en met meer mensen deel te nemen aan het kampeerweekend. Ruimte genoeg, en hoe meer zielen, hoe meer vreugd. Ook als je niet zelf rijdt valt er veel plezier te maken, ook voor de jongste generatie is het een feest.
Weer thuisgekomen, met de auto vol tent en bijbehorende zooi, was het eerste wat de kleine dame vroeg: “Mama, camping tent slapen?” Maar helaas, …
(met dank aan Sharon voor haar aanzet tot dit verslag)
hallo allen,
Bedankt voor de gezelligheid.
Ondanks de overvloed aan wespenbeesten, hebben wij erg genoten!
Volgend jaar zeker weer!
Groeten Sharon
hallo allemaal,
bedankt voor jullie gezelligheid, en samenzijn..
mooie dagen/op een na….
prima lokatie,met s,avonds gezelligheid rondom de vuurkorf,die goed in de brand gehouden werd door Rene. met een prima BBQ en goed verzorging vanuit de kantine.
toppie een groet van de -Noordhollanders,
Siep
Hoi allen,
Ook wij hebben erg genoten van het kampeerweekend! De rode draad namelijk gezelligheid en gemoedelijkheid, zoals in het mooi geformuleerde verslag te lezen was, was echt voelbaar. En inderdaad de kleintjes waren dit jaar uitzonderlijk en gaven een extra dimensie tussen de Vespa’s.
Thijs vraagt nog steeds met regelmaat ‘in de tent slapen op de Heksenlaak’. ]
Herma