Na een jaar van vergaderingen, brainstormen, beren op de weg en uitvoering van alle ideeën was het een mooi gezicht om op zaterdag 19 september alle deelnemers te zien binnenrijden op hun Vespa, verwante tweewielers en auto’s met eventuele aanhanger. Bij aanmelding bij Wouter en Johan werden knipkaarten voor consumpties, programmaboekjes en goody bags uitgedeeld. De huisjes werden geïnspecteerd en bedjes opgemaakt, de eerste knip in de kaart stond voor een kop koffie of thee met gebak bij ontvangst. Voorzitter Jacob heette alle gasten, van eigen- en zusterclubs welkom. Ook was er een speciaal moment voor de VIP-gasten Hans, Evert, Wim, Sonja, Henk en Ron. Zij werden versierd met een speciale VIP-corsage. Dankzij hun belangeloze inzet is de VCGE ooit ontstaan en gebleven. Onder het genot van een glas prosecco ging het weekend officieel van start.
Na de lunch, smakelijk en keurig gepresenteerd door de StayOkay Gorssel, werd het langzaam tijd voor het Concours d’Elégance. Een voor een kwamen 25 deelnemers voorrijden om hun Vespa te tonen. Ron was de bezielde presentator en door zijn interviews en verhalen van berijders werd het een vrolijk gebeuren. Geweldig om de achtergronden te horen, belevenissen te delen. De jury, bestaande uit Sonja, Wil en publiek, had het er flink moeilijk mee. Uiteindelijk gingen Johan (NH) en Wouter er met de italiaanse prijsworsten vandoor.
Het volgende onderdeel was een korte rit met ritmeester Mariken. Het juiste tempo was even zoeken en voor het eerst werd er, in verband met het grote aantal deelnemers, gereden volgens het follow up systeem. Na een dik uur was iedereen weer veilig terug bij het kamphuis en werd het langzaam tijd voor het diner.
Een uitgebreid, italiaans bbq buffet stond voor ons klaar. Dat smaakte prima. Dankzij het prachtige weer kon er buiten worden gegeten en ging het zonnige programma over in schemer. Hier en daar muziek, vuurkorven, binnen en buiten verschillende groepjes vespisten met realistische verhalen en die van het niveau grote duim. Hoe laat het uiteindelijk geworden is weet ik niet, maar er werd wel bewust rekening gehouden met het eerste programmaonderdeel van zondag.
20 September, om kwart voor zeven, belde Wouter met Bob, de beheerder van de StayOkay, voor de sleutel van het fietsenhok. Meerdere dauwtrappers hadden hun liefde in de fietsenstalling geplaatst voor een veilige nacht. Vrolijk en fris gingen de deuren open en werden de italiaanse tweewielers aangetrapt. Ritmeester Wim ging rond met ontbijtkoek. Een beetje lacherig, als dieven in de nacht en ietwat baldadig was de klok van 7 uur het startsein van de pyjamarit. In een vlot tempo en zonder verder verkeer zwermden 20 Vespa’s door de bossen en landerijen van De Achterhoek. Prachtige slingers en bochten en als traktatie voor het vroege opstaan: een prachtige zonsopkomst. Volgens afspraak waren we om 8 uur, opgefrist en energiek, weer terug bij het startpunt.
Het ontbijt werd gretig verorberd. Voorzitter Jacob zette de jubileum commissie en hulptroepen nog even in het zonnetje door ze te trakteren op heerlijke chocolade. Na het ontbijt was het tijd om de huisjes op te ruimen, eventuele bagage te stallen in het depot en zich klaar te maken voor vertrek van de grote rit. Tussendoor kon er nog gesnoept worden van heerlijke appelcake van Wil en koffie of thee. Goed gevuld ging iedereen op pad.
Op een enkele glijer na, verliep de rit met ritmeester Mariska vlekkeloos. De technische dienst en achterwacht hadden het niet al te zwaar dit weekend, gelukkig maar. Ondertussen werd de lunch locatie in gereedheid gebracht voor de komst van een Vespa of 40 met hun hongerige berijders. Tegen 1’en kwam Mariska aanrijden met haar gevolg. Het schoolplein dat dienst deed als parkeerplaats en terras had een heel ander aanzicht dan normaal. De soep en broodjes, heerlijk op smaak door Herma en haar moeder, gingen er goed in. Ook in de fruitmand werd een aardig gat geslagen. De sfeer was nog steeds opperbest.
Een aantal deelnemers ging vanaf de lunchlocatie al op naar huis. Rond 2 uur was het voor een afgeslankte groep weer tijd om door te gaan met het laatste stuk van de grote rit. Om 3 uur kwamen de rijders weer terug bij de StayOkay. Laatste handen werden geschud, de vlag werd binnengehaald, bagage gepakt, aanhangers gevuld en toen was het voorbij.
Wat hebben we geboft met het weer en wat was het een feest om voor zoveel leuke mensen een evenement te organiseren. Het jubileum van Vespa Club Gelderland is niet onopgemerkt voorbij gegaan. Hopelijk zijn er binnen de leden van VCGE enthousiastelingen te vinden die plaats willen nemen in het bestuur om zo het voortbestaan van de club te garanderen. Dan kunnen we over een jaar of tien weer feesten.
Video van de Pyjama rit.
Leuk fillempie Jacob! Ik ben wel erg vaak in beeld. Ha, ha…mooi man. Op naar het volgende jubileum! 🙂
Jij weet toch als geen ander dat je achter de camera moet blijven 😉
Hartstikke leuk filmpje van de pyamarit tijdens een super georganiseerd jubileumweekend. Arrivederci