Vandaag startte de rit in Epse. Het beloofde een mooie tourritdag te worden: het zonnetje scheen, iedereen had er zin in. Eerst nog even koffie met een overheerlijke taart. Omdat het zo gezellig keuvelen was, werd het 11 uur starten al snel ietsjes later.
Maar daar ging de groep toch eindelijk op pad. Uitgezwaaid door meerdere Vespa-fanaten die door diverse uiteenlopende redenen helaas niet mee konden rijden.
Zoals het slogan op onze site vermeldt:
“Niets zo mooi als het samengaan van de schoonheid van de Italiaanse Vespa en het Gelderse Landschap”, zo was het.
Omgeving Epse zat al aardig in het verse groene blad, pinkersterbloemen in de weides, lammetjes die ronddartelden, koeien die rondstampten in het lang gemiste groene gras. Kortom VOORJAAR!
En niet alleen de omgeving ademende aan alle kanten voorjaar, ook in de hoofden van meerdere Vesparijders was het lente. Als jonge losgeslagen puppies werd er soms even een Vespa los getrokken, want hoe hard kon hij ook alweer en wheelies maken, hoe ging dat ook alweer? Hoofdschuddend gevolgd door de wijzere Vesparijders.
Er werd even stilgestaan bij een oud hoog gebouw met wieken, waar Jacob (onze ritmeester) ook op educatief gebied even bij stil wilde staan. Vol trots vertelde hij dat het oude hoge gebouw met wieken een heuse MOLEN (Mölle) is. Voor zover het educatieve momentje.
Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat ik altijd zoveel om me heen zit te staren, dat plaatsnamen en dergelijke mij volkomen ontgaan. Dus een idee geven van de route die we, aardrijkskundig gezien, gereden hebben zit er helaas niet in.
Dat het prachtig weer was en we na de stop bij de Molen meerdere mooie slingerwegen hebben mogen meepakken, dat is zeker.
Tegen de tijd dat de zon en daarbij ook mijn vingers (door de kou) het lieten afweten, was er een lunchstop bij (waar ik halverwege de lunch achterkwam) NUNU in Schalkhaar (www.naarnunu.nu). Heerlijk gegeten, gekletst en opgewarmd. Wat een ontzettend leuke zaak, hier wil ik zeker nog weer eens naartoe, als ik deze terug kan vinden …
De Vespa’s werden weer aangetrapt en de meute ging weer op pad.
Er volgden mooie slingerwegen, waar de puppies even snelle bochtjes moesten maken.
Langzaamaan richting Epse. Nog even een stop bij wederom een “Molen”.
Terug in Epse werd onze ritmeester uitgebreid bedankt voor zijn inzet en gingen de resterende Vesparijders huiswaarts. Enkele waren iets eerder al hun eigen weg gegaan.
Jacob nogmaals bedankt voor deze prachtige rit met de leuke en aparte lunchstop.
Met dank aan Sharon voor dit verslag