Hoe Heinrich het altijd doet zonder voorbereidingen weet ik niet maar deze rit begint meteen al prachtig. Kleine weggetjes en heuvel op heuvel af. Heinrich stopt bij een project aan de Rijn. Hij legt uit hoe daar een camping en een goed lopend restaurant moesten wijken voor een project tegen overstromingen. Er staat een groot info bord met foto’s, interessant. De rit gaat weer verder al slingerend door een mooi stukje Rijnland Westfalen. Toch zo anders als bij ons. Na weer veel rond te hebben gekeken naar al dat moois stoppen we voor de lunch bij een mooie oude soort boerderij waar Heinrich vroeger al kwam als kind met zijn vader. Na Soep met brood en appelgebak en het praten over oa de komende Vespa World Days gaan we weer op pad en laten ons weer verassen door onze rit meester.
De zon laat zich nog steeds zo heel af en toe zien al wordt het wel sterk minder. Al snel stoppen we weer voor een actief onderdeel van de rit. Een grote uitkijk toren boven op een heuvel steekt boven alle boomtoppen uit en lijkt wel honderden treden te hebben. De actieve mensen onder ons te weten René, Henk en Wim gaan de uitdaging aan om de toren te beklimmen en te genieten van het vast en zeker prachtige uitzicht.
Zo af en toe een klein stukje provinciale weg in de rit met een lange file achter ons aan kan de pret niet drukken want het is nog steeds droog en de kleine slinger weggetjes maken een hoop goed. Niet alleen de natuur kunnen we bewonderen maar Heinrich neemt ons ook mee al slingerend door een stadje om te eindigen in het centrum alwaar allemaal oldtimer auto’s staan. Iets wat menig mannen hart sneller doet kloppen dus een korte pauze is onvermijdelijk. Daarna het laatste stuk naar het vertrek punt. Monika staat al klaar om ons wederom te verwelkomen en zoals ieder jaar staat er traditie getrouw een grote schaal met heerlijk verse duitse broodjes klaar. De heerlijk bockworst volgt al snel en er is meer dan genoeg. Zalig!
Dank je wel Monika en Heinrich voor de gastvrijheid en de mooie rit. Naar mijn mening één van je mooiste. Het was wederom een hele gezellige dag.
Kwart voor zeven zijn Wim en ik weer thuis. En Wim…. die heeft genoten van zijn eerste lange rit op zijn MP3 sport met de vespa club en heeft nu zelf kunnen ervaren hoe leden in de club met elkaar omgaan. Gezellig, sociaal gastvrij en bijzonder vriendelijk.
Mooi verhaal Mariska. Ik ben het volkomen met je eens. Het was een mooie rit.