De Openingsrit slingerde van warm naar koud. Wat verkleumd kwamen we een voor een aan bij gastvrouw Herma. Warm werden we met koffie, cake en koek uit eigen keuken. Tegen half 12 waren we zo ver om de rit te starten. De gastvrouw bleek ook een prima voorrijder en voorman (m/v) te zijn op haar klassieke schoonheid. Herma en Ron dus voorop, dan de klasse 50cc en de klassieke P-tjes van diverse bouwjaren en in uiteenlopende staat. De stoet werd afgesloten door MP3 en moderne Piaggio’s.
We waren een opvallend gezelschap. De veerpont Olburgen-Dieren vulden we half en we betaalden slechts brommertarief. De Posbank kleurden we blauw en geurde naar mengsmeer. Menig wielrenner bekeek ons met jaloezie, enkele racemonsters toonden wat argwaan.
Compleet fris arriveerden we bij Pannekoekhuis Strijland in Rheden waar we weer op temperatuur kwamen. Het smaakte naar meer kilometers, dus trokken we verder richting Arnhem, Westervoort, Loo en Pannerden. Daar namen we afscheid van onze dappere Nijmeegse 50cc rijders. Dan door naar Lobith en het duitse Elten. Naast een stukje cultuur over dit plaatsje, was het vooral de plek waar ook Wil en Henk hun eigen route oppikten richting Winterswijk. In Beek weer een afscheid, dit keer van Max en René. De rest van de club slingerde braaf achter Ron aan, weer veilig naar Laag-Keppel. Daar doken we in de soep en weer in de warmte van het startpunt met de nog steeds trouw wapperende clubvlag.
We waren allemaal wat loom van de koude wind. Voordat we volledig uitgeteld bij Herma op de bank zouden belanden trapten we nog een keer de scooters aan voor de laatste trip naar de warme thuishavens in respectievelijk Kampen, Zwolle, Deventer, Doesburg en Enschede.
Het was een heerlijke dag zonder technische of ander pech. Zelfs in de kou van buiten was de clubwarmte voelbaar. Plannen werden gesmeed voor de Hemelvaartsrit in Zwolle en natuurlijk de grote rit van dit jaar naar Londen in juni. We gaan er een mooi Vespa seizoen van maken.
